انتقال جنین
انتقال جنین بهترین راه برای افزایش کارایی تولید مثلی در مزارع نواحی گرم می باشد. همانطور که اشاره شد،تخمک ها در مرحله بلوغ و تکامل بعد از آن به افزایش دما حساس هستند. تخمک ها در محیط آزمایشگاهی بالغ شده و در شرایط کنترل شده بارور می شوند. انتقال جنین نرخ آبستنی در تابستان را بهبود می بخشد؛ بخاطر اینکه این جنین ها بعد از گذراندن دوره بیشترین حساسیت خود به استرس گرمایی به درون بدن مادر منتقل می شوند. مشابه با تلقیح مصنوعی، نرخ آبستنی در گاو هایی که با استرس گرمایی مواجه شدند با انتقال جنین های فریز شده یا نشده که با سوپر اوولاسیون بدست آمده اند بهبود می یابد.
درمان های هورمونی
درمان های هورمونی، توان کاهش اثرات استرس گرمایی در حیوانات را دارند. تجویز گنادوتروپین، در اوایل فحلی، با سرژ LH درون زاد همزمان بوده و با افزایش رشد فولیکولی، نرخ گیرایی را بهبود می بخشد. آگونیست گنادوتروپین یا hCG که در روز ۵ چرخه فحلی تزریق شود، باعث تخمک گذاری یا لوتئینه شدن فولیکول غالب موج اول شده و جسم زرد کمکی به وجود می آورد که سطوح پروژسترون پلاسما را بالا می برد و با کاهش سطوح پروژسترون در تنش گرمایی مزمن مقابله می کند. حال آنکه تزریق آگونیست گنادوتروپین در اواسط چرخه با کاهش ترشح فولیکولی استرادیول ۱۷-بتا از روز ۱۳ تا ۱۶ پس از تلقیح همراه می باشد. استرادیول در غلظت های پایین با همراهی سطوح بالای پروژسترون با مهار خودتنظیمی مثبت گیرنده های اکسی توسین و در نتیجه مهار ترشح PGF2a همراه است. بنابراین، به نظر می رسد تزریق گنادوتروپین، در روز ۶ و ۱۲ بعد از تلقیح مصنوعی، با افزایش نرخ گیرایی در هوای گرم همراه باشد. در مطالعه ای که لوپز گاتیوس و همکاران در سال ۲۰۰۶ انجام دادند، تجویز گنادوتروپین در هنگام تلقیح، با افزایش نرخ گیرایی در گاو های پرتولید در فصول گرما همراه بوده است. در حالیکه تجویز پروستاگلندین(درکنار تزریق گنادوتروپین قبل تلقیح و خنک کردن مناسب)، پس از تلقیح باعث افزایش و بهبود نرخ گیرایی در تابستان و پاییز شده است.
سایر فاکتور های کم اثر کردن تنش گرمایی برای بهبود نتایج باروری
کیفیت اسپرم در تابستان در گاوهای نر بخاطر حساسیتشان به تنش گرمایی کاهش می یابد. قطع کردن تلقیح مصنوعی در تابستان بدلیل کاهش نرخ باروری چندان موثر نیست چراکه گاوهای نر استفاده شده در تلقیح طبیعی هم تجت تاثیر استرس گرمایی هستند. بنابراین، اجتناب از اینکار در تابستان به نفع نرخ گیرایی گله خواهد بود. راهکار جایگزین دیگر می تواند استفاده از اسپرم گاوهای نری باشد که تحت سیستم های سرمایشی بوده اند. اگرچه نرخ باروری را می تواند بالا ببرد اما همچنان مرگ و میر جنینی(در ۴۵ روز اول) تهدیدی پابرجاست. پس، مداخلات هورمونی به تنهایی نمی تواند موفقیت ما را در گیرایی تضمین کند، در مقابل حفظ سلامت، تغذیه کافی و دمای خوب نیز ضروری خواهد بود. همچنین تنظیم ایمنی مادر درست قبل از ورود رویان به رحم هم برای استمرار آبستنی در گاو ضروری می باشد. این گفتار، میتواند درک بهتری به پیشنهادات مربوط به کاهش کتوز، ورم پستان، عفونت های انگلی خارجی و داخلی و سایر بیماری های گله در جهت بهبود نرخ باروری، بدهد. توجه بیشتر به وضعیت تغذیه، ایمنی زایی، درمان گاو های خشک و درمان ضد کرمی میتواند واجد اهمیت باشد.
در مطالعات نشان داده شده است مواجه تلیسه ها و گاوهای خشک قبل زایش با استرس گرمایی میتواند در وضعیت ایمنی آنها اختلال ایجاد کند. نرخ آبستنی موفق و حتی تولید شیر و عملکرد تولید مثلی مادر و دختر متغاقب آن، با خنک کردن این گاوها بهبود می یابد. ثابت شده است که سازگاری با محتویات خوراک، که منجر به غلبه بر اثرات مخرب تنش گرمایی و بهبود مصرف خوراک می شود، راهکارهای مدیریتی و استفاده از ماکرو-میکرو مینرال ها به همراه مکمل های ویتامینی کمک کننده خواهد بود. یک مقاله منتشر شده در کنفرانس نوشته پی.جی هانسن بهبود باروری را با بسیاری روش های دیگر شرح داده است. کاهش ورم پستان با تمرکز بر موارد خاص آن میتواند خروجی باروری را افزایش دهد. پروتئین خام کنترل شده و افزودن دانه کتان نیز می تواند اثرات بهتری داشته باشد؛ هرچند تلقیح در زمان ثابت و خنک کردن مهمترین مداخلات ما هستند.
سناریو های بهبود ژنتیکی
گاو ها در روزگار مدرن، برای تولید شیر ببیشتر انتخاب می شوند؛ این انتخاب باروری را به طور جدی نامطلوب کرده است. تعریف یک حیوان با تحمل گرمایی در شرایط مختلف از اهمیت بالایی برخوردار است. انتخاب اصلی برای باروری و تحمل استرس گرمایی برای آینده صنعت گاو شیری خیلی مهم است. باروری و تحمل تنش گرمایی باید در شاخص های انتخابی پایه های ارزیابی حیوانات برتر از نظر کارایی گنجانده شوند. ژن های بسیار و نشانگر های ژنتیکی برای تحمل گرمایی و باروری نشان داده شده اند که برای انتخاب به کمک نشانگر ها می تواند استفاده شود. شرایط بسیاری در ارتباط با تحمل گرمایی نشان داده شده است مانند: رنگ پوشش، تراکم پوشش و وضعیت نرمی مو. این شرایط میتوانند با تحمل گرمایی در ارتباط باشند. تلاقی بین نژاد های مختلف نمی تواند یک گزینه مداوم باشد. درحالی که تلاقی با گاو های پر تولید دیگر، با سازگاری های مفید میتواند باروری را بهبود بخشد. تلاقی گاو های هلشتاین نواحی مختلف در یک جمعیت معین می تواند برای این هدف انتخاب گردد.
خلاصه
نا به سامانی باروری در آب و هوای گرم و مرطوب از عوارض پر هزینه استرس گرمایی می باشد؛ بنابراین یک دامداری موفق به حفظ کارایی تولید مثلی مناسب نیاز دارد. ماه های تابستان اثرات نامطلوبی بر خروجی باروری داشته و این اثرات تا پاییز می توانند ادامه داشته باشد. تخمک به تنش گرمایی حساس است و اثرات نامطلوب آنرا در باروری نشان می دهد. تنش گرمایی می تواند در چرخه فحلی و ترشح هورمون های جنسی گاو اختلال ایجاد کند. رویان آغازی نیز، به حرارت حساس بوده و این حساسیت منجر به کاهش نرخ گیرایی خواهد شد. نتایجی که گله در زمینه تولید مثل در مواجهه با تنش گرمایی را می توان به شکل زیر لیست کرد: افزایش سن اولین تلقیح در تنش گرمایی، رخداد وضعیت فحلی خاموش، افزایش زمان تلقیح اول پس از زایش، کاهش نرخ گیرایی و افزایش تعداد روز های باز، بروز مشکلات تولید مثلی مثل سقط زودرس، سخت زایی، باقی ماندن پرده های جنینی و گوساله های ضعیف. آمادگی بهتر، مدیریت و عملیات تولید مثلی مناسب می توانند نرخ باروری را افزایش داده و به دنبال آن سودآوری گله را بیشتر کنند.
منبع:
