سهمیه‌های شیر اتحادیه اروپا، لغو آنها، و تناسب اقتصادی
مترجمین:علی سلیمانی۱، نیما کمیلی۱، کوثر ریاضی۱، هلنا الهیاری۱، غزل اسکندری۱، امیر محمد عباسی۱، احمدرضا محمدنیا۲
۱. دانشجو دکتری عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد
۲.گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد
در سال 1984، اتحادیه اروپا سیستم سهمیه بندی شیر (یعنی محدودیت تولید یا تامین شیر توسط گاوداری ها) را اجرا کرد. برای کنترل افزایش تولید شیر در آن زمان، اطمینان از حداقل قیمت شیر در دوره‌های تولید بالا، بدون توجه به تقاضای بازار، به وجود آمد. پس از پایان سهمیه بندی شیر در اتحادیه اروپا در سال 2015، قیمت شیر در زمان هایی، قطعی نبود و نوسانات زیادی را پشت سر گذاشت.
از سال 1983 تا 2013 تقریباً 81 درصد (1.2 میلیون مزرعه) از مزارع گاوهای شیری در اتحادیه اروپا کاهش یافت. لغو سهمیه‌ها باعث یکسان شدن یا همسویی جهانی قیمت شیر شده است. این رویدادها و وجود بازار جهانی رقابتی فزاینده، باعث ایجاد تغییرات متعددی در صنعت گاوشیری شده و در گاوداران برای تولید کارآمدتر، تغییر مدیریت و عادت‌های جاری، شناسایی شکست‌ها و ضعف‌ها انگیزه ایجاد کرده است. بنابراین، گاوداران اندازه گله و میانگین عملکرد هر گاو در سال را افزایش داده اند. توسعه گله‌ها رایج‌ترین راهبرد برای افزایش درآمد ناخالص و همچنین حفظ پایداری اقتصادی است.
در آینده، این افزایش اندازه گله به ازای هر گاوداری در کشورهای کم درآمد مانند هند و پاکستان، جایی که انتظار می رود تا سال 2029 نزدیک به 30 درصد از تولید جهانی را تشکیل دهند، قابل توجه خواهد بود.
متراکم‌تر شدن جهانی گاوداری‌های شیری در دهه‌های اخیر پیامدهای منفی مانند آلودگی محیط زیست محلی و اختلال در پایداری زیست محیطی به وجود آورده است. این برعکس چیزی است که مصرف کنندگان به دنبال آن هستند. مصرف کنندگان، علاوه بر قیمت مناسب، تمایل دارند محصولات ایمن از مزارع مطابق با رفاه حیوانات داشته باشند، که هم سازگار و هم دوستدار محیط زیست باشد.
تولید شیر: از پرورش تا شیردوشی
نژادهای گاو شیری
از زمان ایجاد گاوداری‌های شیری، روی چندین نژاد کار شده و آن ها را به منظور تولید مقادیر زیادی شیر بهبود بخشیده است نژادهای هلشتاین / هلشتاین-فریزین، جرسی، براون سوئیس، گورنزی و آیرشر نژادهای اصلی شیر در سراسر جهان هستند. گاوهای جرسی شیر با مواد جامد بالا تولید می کنند (بیشتر 0.57 درصد پروتئین و بیش از 1.37 درصد کل چربی در مقایسه با هلشتاین-فریزین) و عملکرد تولید مثلی بالایی دارند . با این حال، از بین تمام نژادها، مک کلیرن و همکاران نشان دادند که گاوهای هلشتاین-فریزین کارآمدترین و سودآورترین (5720 در مقابل 5476 کیلوگرم در هر گاو از کل تولید شیر، ، به ترتیب از هلشتاین-فریزین در مقابل جرسی × هلشتاین-فریزین) نژاد برای تولید شیر انبوه، در مقایسه با نژادهای دورگ شیری هستند.
با توجه به این ویژگی ها، هلشتاین، نژاد شیری انتخابی برای گاوداران در سراسر جهان است. منشاء نژاد هلشتاین به 2000 سال پیش در هلند باز می گردد، جایی که قبایل آلمانی نیاز به حیواناتی داشتند که بتوانند بهترین دستاورد را از زمین های خود داشته باشند. از این رو حیوانات سیاه «باتاویان» را با حیوانات سفید «فریزین‌ها» تلاقی کردند و حیوانات کارآمدتر با ظرفیت‌های تولیدی بیشتر به‌دست آوردند.
در سال 1852 اولین نمونه از این نژاد به بوستون رسید. در ایالات متحده آمریکا بود که بهبود ژنتیکی اصلی اتفاق افتاد و گاوهای هلشتاین را به چیزی که در حال حاضر داریم تبدیل کرد. بیوتکنولوژی های مختلف تولیدمثلی مانند تلقیح مصنوعی (AI) و انتقال جنین باعث بهبود ژنتیکی این نژاد و همچنین انتشار آن در سراسر جهان شده است.
منبع:
