نویز یا سر و صدا در گاوداری

نویز  یا سر و صدا به صوت ناخواسته‌‎ی مزمن یا دوره‌ای گفته می‌شود و می‌توان آن را با عبارات مختلفی از جمله فرکانس، شدت[1]، طیف فرکانس[2] و شکل فشار صدا در طول زمان[3] توصیف کرد. دستگاه‌های فنی، سیستم‌های هیدرولیک مختلف، موتور ماشین‌های مختلف، کارهای معمول (باز و بسته کردن درها، تعمیر استال‌ها، صحبت کردن کارگران، غذا دادن)، هواکش‌های مکانیکی، فعالیت‌های حیوانات از جمله بالا رفتن از موانع، جویدن موانع، تولید صدا توسط گاوها می‎توانند منابع سر و صدا باشند.

سطح صوت در گاوداری

از نظر سطح سر و صدا، مزارعی با سطح نویز تا 70 دسی بل مزارع خوب در نظر گرفته می‌شوند، در حالی که مزارعی با سطح نویز بالای 70 دسی بل مشکل ساز هستند. همچنین سطح سر و صدای بالاتر از 70 دسی‌بل تأثیر مضری بر رفاه گاو دارد و با تعداد بالای سلول‌های سوماتیک در شیر مرتبط است. هنگام دوشیدن گاوهای شیری، سطح سر و صدا نباید از 65 تا 70 دسی‌بل تجاوز کند یا اگر از این مقدار فراتر رفت باید برای مدت کوتاهی باشد، زیرا در میان مدت می‌تواند منجر به اختلالات سلامتی در انسان و دام شود.

کلمات کلیدی: سطح سر و صدا، گاوهای شیری، شیردوشی، اهمیت بهداشتی

منبع:

Acoustics | Free Full-Text | Importance of Noise Hygiene in Dairy Cattle Farming—A Review (mdpi.com)

[1] Intensity

[2] Frequency spectrum

[3] Sound pressure shape over time