مانند هر سازه‌ای، موفقیت یک جایگاه با بستر کمپوست بستگی زیادی به نحوه‌­ی مدیریت آن دارد. حفظ هوادهی مناسب و تراکم مناسب دام‌­ها ضروری است. زیر و رو کردن مکرر و یکنواخت به ترکیب مواد با هم کمک کرده و باعث موفقیت روند کمپوست سازی می‌­شود. نتیجه، گرمایش بهتر و تجزیه­ی مواد آلی است.

راه‌­اندازی بستر

برای راه اندازی بستر کمپوست نیاز است که سی سانتی‌متر  بستر روی کف جایگاه بریزید. بسته به اندازه‌­ی جایگاه، تعداد گاوها و مساحت بستر، ممکن است خاک اره اضافه برای شروع بسترسازی مورد نیاز باشد. به اندازه­‌ی کافی خاک اره اضافه کنید تا تجهیزات مخلوط کننده­‌ی بستر، به کف جایگاه برخورد نکند. وقتی پیش بینی می‌شود که به مدت چهار تا شش هفته دما بیش از 10 درجه سانتی گراد باشد، باید ساخت بستر جدید را شروع کنید. در حالت ایده‌آل، میزان تولید حرارت کمپوست جدید باید قبل از رسیدن دمای انجماد، به حداکثر برسد. عدم دستیابی به  بستر فعال در حال کمپوست شدن در زمستان ممکن است منجر به تولید گرمای کم شود که نتواند گرمای از دست رفته را جبران کند و منجر به نتیجه  ضعیف عملکرد بستر در طول فصل گردد.

پاکسازی کمپوست

بستر به طور کلی در پاییز جمع شده و به زمین‌های کشاورزی انتقال داده می‌­شود. برخی از تولیدکنندگان بستر­ها را در بهار نیز جمع  می­‌کنند تا حداکثر مقدار نیتروژن را برای محصولات خود نگه دارند. ارتفاع بستر بسته به خاک اره­‌ی مورد استفاده و شدت کمپوست شدن ممکن است قبل از جمع کردن به1.2 متر برسد. اکثر تولیدکنندگان 30-15 سانتی‌متر از مواد قدیمی را برای کمک به شروع فعالیت میکروبی در بستر جدید نگه می­‌دارند. در صورت امکان، باید لایه­‌ی بالایی بستر قدیمی کمپوست را حفظ کنند. این لایه فعال­ترین میکروارگانیسم‌­های سازگار برای ادامه‌­ی روند کمپوست­ سازی در بستر جدید را دارد. برخی از تولیدکنندگان نوآور پس از جمع کردن بستر، با ذخیره­‌ی مواد کمپوست در انبار، آن را خشک کرده و سپس این محصول خشک را به همراه خاک اره­‌ی جدید دوباره وارد بستر می­‌کنند. با این کار در مصرف خاک اره صرفه جویی شده و فرآیند کمپوست شدن را دوباره آغاز می‌­کند. نمونه­‌های کمپوست باید از نظر ارزش غذایی تجزیه و تحلیل و برای برنامه­‌های مدیریت کود ثبت شوند. متناوباً، ممکن است بستر­ها از جایگاه جمع شده، بتوانند کمپوست نهایی تولید کرده و فروخته شوند.

زیر و رو کردن بستر کمپوست / هوادهی

زیر و رو کردن و مخلوط کردن یکنواخت سطح تمیز، نرم و خشکی را ایجاد می­‌کند که گاوها می‌­توانند روی آن استراحت کنند. بستر کمپوست را تا عمق حداقل 30 سانتی متری هوادهی می­کنند. زیر و رو کردن عمیق دوره­ای، تا 45 سانتی متر، با یک گاوآهن قلمی، میزان بستر مورد نیاز را کاهش می‌­دهد و دمای بستر را افزایش می­‌دهد. بعضی از تولیدکنندگان در هر بار زیر و رو کردن، بستر را دو بار شخم می‌­زنند، هم درطول  و هم متقاطع ، تا هوادهی بیشتر شود. کمپوست را در زمان هر دوشش که گاو­ها در جایگاه نیستند، زیر و رو می­‌کنند. این کار نه تنها راحت­تر است، بلکه احتمال ایجاد گرد و غبار را که باعث ایجاد مشکلات تنفسی برای گاو­ها می­‌شود، به حداقل می‌­رساند. شخصی که کار زیر و رو کردن کمپوست را انجام می‌­دهد، باید برای جلوگیری از مشکلات تنفسی از ماسک استفاده کند. در صورت امکان، گاوها باید حداقل یک ساعت خارج از جایگاه نگه داشته شوند تا لایه­‌ی بالایی بستر، مخصوصاً در زمستان، خشک شود. کار کردن فن­ها پس از زیر و رو کردن بستر به خشک شدن سطح در طول سال کمک می­‌کند. بیشتر تولیدکنندگان حدود یک روز پس از افزودن خاک اره­‌ی جدید به بستر، زیر و رو کردن بستر را شروع می­‌کنند. ملاحظات تکمیلی درباره­‌ی زیر و کردن بستر در تصاویر 49 تا 51 ارائه شده است.

تصویر 49) مشاهده­‌ی بخار هنگام زیر و رو کردن بستر، نشانه‌­ی خوبی از گرم شدن کمپوست است. به خاطر داشته باشید که در هوای سرد ممکن است بخار حتی در زمانی فرآیند کمپوست شدن در حال انجام نیست، نیز ظاهر شود.

تصویر 50) زیر و رو کردن و بهم زدن در چند جهت یا به شکل دایره‌­وار باعث افزایش نفوذ هوا شده و به از بین بردن توده‌­ها کمک می‌­کند.

تصویر 51) وجود تعداد زیاد میله در جایگاه، می­تواند زیر و رو شدن ( بهم خوردن) بسته را با مشکل روبرو کند.

تجهیزات

اکثر تولیدکنندگان برای زیر و رو کردن کمپوست از یک دستگاه شخم‌­زنی، tine (ماشین­هایی که کار خاکی انجام می­دهند.) یا rotary tiller متصل به لودر یا تراکتور کوچک (تصاویر 52 تا 55) استفاده می­‌کنند. از بین بردن رد تراکتور با قرار دادن ابزار­های مخلوط کننده در مسیر تایر­ها، مهم است. اگر از تجهیزات سنگین استفاده شود، رد چرخ­‌ها از بین نمی­‌رود. همچنین، اگر بستر خیلی مرطوب باشد، ممکن است فشرده شود، اکسیژن را محدود کند و باعث کاهش دما شود (تصویر 56). تراکم همچنین منجر به رطوبت بالای بستر و در نتیجه هوادهی ناکافی می­شود.

تصویر 52) بیشتر بسته‌­های بستر کمپوست دو بار در روز با یک دستگاه شخ‌م­زنی، شخم زده می‌­شوند. انواع مختلفی از ادوات خاک‌ورزی موفقیت‌­آمیز استفاده شده است.

تصویر 53) sweep یا بیل مکانیکی می­‌تواند به دندانه­‌ی آلات شخ‌م­زنی اضافه شود تا بستر به طور موثرتری هم زده شود. این قطعه­‌ی افزودنی ارزان و کارا به آلات موجود است.

تصویر 54) روت ویلر­ها (دستگاه شخم‌زنی با تیغه‌­های گردان) برای از بین بردن توده‌­های مواد بستر و به حداکثر رساندن اکسیژن و نفوذ هوا مفید هستند.

تصویر 55) استفاده از روت‌وتیلر میزان نفوذ اکسیژن و هوا در بسته را به حداکثر می­‌رساند و ترکیبی یکنواخت از مواد ایجاد می­کند.

تصویر 56) ممکن است هنگامی که از تراکتور­های سنگین برای هم زدن بسته استفاده می­‌شود یا هنگامی که وسایل به جای به حرکت درآوردن، فشار می­‌دهند، تراکم بستر ایجاد شود.

خواندن قسمت قبلی

دریافت فایل اصلی مقاله