یکی از شروط اولیه در فراگیری تکنیکهای سمچینی، یادگیری آناتومی سم می‌باشد. توضیحاتی که در این صفحه ارائه می‌شود با فرض بر این است که شما به آناتومی کامل سم اشراف دارید. 

بطور کلی انگشت خارجی در اندام قدامی (دستها) و انگشت داخلی در اندام خلفی ( پاها) الگوی ما برای سمچینی محسوب می‌شوند. بعبارت دیگر شروع سمچینی یک اندام باید با این انگشت ها آغاز شود. 

قبل از شروع سمچینی تمامی شرایط ایمنی برای خود و دام را مهیا سازید.

در این صفحه تنها به سه مرحله اول روش پنج مرحله ای سمچینی هلندی می‌پردازیم زیرا که مراحل ۴ و ۵ مربوط به درمان و نحوه برخورد با سم های دارای جراحت می‌باشد.

مرحله اول: برداشت نوک پنجه

طول پنجه انگشت (دیواره قدامی) را از محل نوار تاجی مو اندازه گیری میکنیم. این اندازه نباید کمتر از ۸۱ میلی متر طول داشته باشد. 

این اندازه مربوط به یک گاو هلشتاین با اندازه متوسط می باشد. در گاوهای بزرگتر یا گاوهای نر باید ۳ تا ۶ میلی متر به آن افزوده شود.

پس از اندازه گیری طول پنجه را کوتاه می‌کنیم.

قابل ذکر است که در بسیاری از گله های شیری که سمچینی بصورت روتین در حال انجام است اندازه طول پنجه نیاز به کوتاه شدن ندارد. بعبارتی در این موارد مرحله اول سمچینی کاربردی حذف می‌شود.

مرحله دوم: برداشت کف

کف باید از جلوی پیاز پاشنه تا محل بریده شده پنجه برداشت شود.

در این مرحله می‌بایست سطوح کاملا صاف برداشته شود.بعبارتی به هیچ عنوان به داخل یا خارج سم شیب نشود و از مقعر شدن سم پرهیز شود. 

بعد برداشت کف سم انگشت الگو، سمچینی انگشت دیگر را شروع میکنیم. بصورتی که کف آن کاملا همسطح و هم تراز انگشت الگو باشد.

در این حالت معمولا قطر باقی مانده کف در ناحیه پنجه ۶ میلی متر خواهد بود. باید دقت شود تا از نازک شدن بیشتر کف سم پرهیز شود. 

کف در ناحیه پنجه را نباید بتوان با فشار انگشت به داخل راند

مرحله سوم: تنظیم سطوح وزن گیری

مادلینگ (Modeling) کف سم یا بعبارتی شکل دادن به کف و ایجاد شیب های مناسب به منظور کاهش فشار روی ناحیه زخم کف سم انجام می گردد.

در این مرحله باید مراقبت نمود تا از برداشتن بیش از حد سطوح مهم وزن گیری در پنجه پرهیز نمود و بعبارتی مثلت پنجه (toe triangle) را دست نخورده باقی گذاشت.

در مطالعات اخیر گفته شده است که بهتر است میزان گود کردن در انگشتان خارجی پاها و انگشتان داخلی دست ها کمی بیشتر صورت گیرد.