به منظور دستیابی به اهداف اقتصادی، مدیریت صحیح دامداری ضروری می باشد که این مهم با کنترل کردن هر فاکتور که در شاخص تولید دامداری نقش دارد محاسبه می شود. مدیریت آب و مدفوع بسیار مهم است، چرا که آب به صورت مستقیم با سلامت دام ارتباط دارد در حالی که کود تولید شده به وسیله ی حیوان اثرات جانبی خود را بر سلامت جامعه می گذارد.
تکنیک های زیادی برای بازیافت آب استفاده شده توسط حیوان، برای غلبه بر مشکلات کمبود آب اتخاذ شده است. پسماند دامداری های شیری متشکل از ۹۹% آب و تنها ۱% از مواد جامد است، حذف مواد جامد کلوییدی می تواند آب را برای استفاده مجدد در دامداری بازیافت کند. یک مطالعه ی آزمایشی در نیوزلند با استفاده از منعقدکننده ها توانست ۹۷% تا ۹۹.۹۹% باکتری های ای کلای را در مقایسه با دامداری هایی که از این مواد استفاده نکرده بودند کاهش دهد. علاوه بر این، در گزارشات FDE هیچ گونه تاثیرمنفی برای استفاده از این نوع آب ها در اراضی ثبت نشده است. با توجه به افزایش تعداد حیوانات، مدفوع تولید شده توسط آن ها نیز به طور معنی داری افزایش می یابد.
کنار آمدن با کود حیوانی اغلب موضوع چالش برانگیزی برای دامداران بوده است، چرا که آنان دانش کافی برای ذخیره و انتقال صحیح مدفوع حیوانی را ندارند. راه های سنتی جمع آوری کود شامل انباشته کردن کود به شکل تپه ، ایجاد کانال هایی برای جمع آوری ادرار و خشک کردن مدفوع است.
نیتروژن به عنوان یک عنصر کلیدی در کود مورد بررسی قرار می گیرد. کود های جامد برای اهداف Biogas و تولید انرژی به کمک انتشار متان استفاده می شوند زیرا که انتشار این گاز به اتمسفر یک فاکتور مهم برای اثرات گلخانه ای به حساب می آید.
اخیرا مطالعه ای پیشنهاد داده است که پردازش کارآمد کود طیور می تواند به منظور تجزیه ی مواد پلاستیکی مورد استفاده قرار بگیرد. بوی بد تولید شده توسط کود حیوانات یکی از مهم ترین نگرانی های افرادی است که با حیوانات در دامداری سرو کار دارند. تغییرات رژیم غذایی حیوان می تواند در آزاد سازی گاز ها از روده حیوانات موثر باشد. همچنین مدفوع حیوانات می تواند به وسیله ی تکنیک های حرارتی-شیمیایی به محصولات روغنی تبدیل شود.
بهبود روش های جداسازی مواد جامد از مایع، امروزه اجازه ی پاکسازی ۹۰% مواد جامد از کود خام را فراهم می کند. دانشمندان چندین ابزار مدرن را به منظور بهبود تولید در دامداری ها توسعه داده اند. این ابزارآلات مدرن شامل سیستم شیر دوشی اتوماتیک، سنسور هایی برای تشخیص گرما، سنسور هایی برای نظارت بر سلامت و همچنین سنسور هایی برای تغذیه می باشند.
MS-R1 و MS-D1 ربات هایی هستند که به وسیله ی شرکت Boumatic اختراع شده اند. کار ربات ها با شناسایی گاو و تشخیص این که آیا اکنون زمان شیر دوشی آن است یا خیر و همچنین تنظیم کمیت و غلظت شیر تعریف می شود. ربات های تغذیه کننده گاو ها، فشار کارگری را کاهش داده و همچنین به طور موثری سلامت گاو را ارزیابی می کنند. آنها همچنین می توانند آب مورد نیاز برای جایگزین شیر را گرم کرده و مواد جایگزین های شیر را با آب ترکیب کنند.
همچنین PH شکمبه و دما می تواند به صورت مداوم توسط حس گری به نام Smaxtec PH and temp اندازه گیری شود. دلاوال یک حسگر نمره دهی وضعیت بدن را توسعه داده است که نمره توصیه شده را اطلاع می دهد. گجت دیگری به نام DCC به شمارش سلول های سوماتیک کمک می کند که این کار را به وسیله ی رنگ آمیزی هسته سلول با استفاده از معرف های فلورسنت مخصوص DNA انجام می گیرد. تگ های تب سنج نیز به منظور بررسی دمای مرکزی بدن استفاده می شوند که هر ۱۵ دقیقه دمای بدن را گزارش می کنند. استفاده از این حسگر ها آسان است. آن ها را داخل مجرای گوش حیوان قرار می دهند و به وسیله ی یک آلارم با نور قرمز، هشدار صادر می شود.
خواندن قسمت قبلی
خواندن قسمت اول
