در میان محصولات ضدعفونی کننده از یدوفورها^[۲]، ترکیبات آزادکننده کلر^[۳] و کلرهگزیدین^[۴] به طور گسترده‌تری، برای ضدعفونی کردن سرپستانک استفاده می شود. به اکثر فراورده‌های تجاری، مرطوب کننده یا  نرم کننده‌ی^[۵] پوستی مانند گلیسیرین^[۶] یا لانولین^[۷] اضافه می‌کنند، تا پوست ناحیه سرپستانک به علت استفاده مداوم آسیب نبیند. 

یدوفورها

یدوفورها در اکثر کشورها گسترده ترین مواد ضدعفونی کننده‌ی سرپستانک هستند. این ترکیبات از برخی مواد فعال کننده ( معمولا یک سورفاکتانت غیر یونی^[۸]) تشکیل شده‌اند که ید^[۹] را در خود حل می‌کند، و در نهایت ترکیبی می‌سازد، که فعالیت میکروب کشی^[۱۰] ید را حفظ کرده و در عین حال سمی، محرک و سوزش آور^[۱۱] نیست. یدوفورها خاصیت میکروب کشی^[۱۲] دارند. هنگامی که یدوفورها با آب رقیق می‌شوند، میسل‌های ید^[۱۳] پراکنده شده و درصد زیادی از ید به طور آهسته آزاد می‌شود. فعالیت میکروب کشی این ماده، شامل از بین بردن باکتری ها، اسپورهای باکتریایی، قارچ و اسپور آنها و برخی از ویروس ها است. یدوفورها (در محیطی که PH  از ۴ بالاتر نرود) در حضور مواد آلی همچنان با قدرت به فعالیت خود ادامه می‌دهند. حلالیت یدوفورها در آب با سطح بالایی از سختی قلیایی^[۱۴]، به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. برای دست یابی به حداکثر فعالیت ضد میکروبی، یدوفورها با اسید فسفریک فرموله می شوند تا pH ی در حدود ۳ داشته باشند. بتادین^[۱۵] (کمپلکس محلول در آب ید و پلی وینیل پیرولیدون^[۱۶])، یک آنتی سپتیک^[۱۷] عمومی است، که در برخی از کشورها برای ضدعفونی کردن سرپستانک استفاده می‌شود. در بسیاری از کشورها غلظت توصیه شده یدوفور تجاری (بر اساس ید آزاد)، برای ضدعفونی سرپستانک ۰.۵ % (۵۰۰۰ ppm) می باشد، این در حالی است که در برخی از مناطق از غلظت بیشتر (%۱) استفاده می شود، حال آن که اخیرا در برخی از کشورها، تمایل به استفاده از غلظت‌های پایین تر مواد ضدعفونی کننده در طول شیردوشی مشاهده شده است. این سیاست با هدف کاهش خطر آلودگی شیر با باقی مانده های شیمیایی انجام شده است، بنابراین کیفیت بالاتر و محصول سالم تر را برای مصرف کنندگان تضمین می کند. تحقیقاتی در مورد اثر بخشی یدوفورها برای ضدعفونی سرپستانک در غلظت های ۰.۲۵ % یا کمتر، انجام شده و منتشر شده است. در صورتی که از غلظت های پایین تر استفاده می شود، فنجان غوطه ورسازی باید در دفعات بیشتری نسبت به حالت قبل پر شود و هر بار شارژ مجدد باید برای ۱۵ گاو به جای ۲۵ گاو استفاده شود. استفاده از ید (به دلیل داشتن رنگ مشخص) به خوبی سرپستانک‌هایی را که ضدعفونی شده‌اند، مشخص می‌کند. هر چند که در هنگام رقیق سازی و آماده سازی، مقداری از شدت رنگ آن کاسته می شود، ولی باز هم از این نظر مزیت دارد.

ترکیبات آزاد کننده کلر

رایج ترین ترکیب برای ضدعفونی کردن سرپستانک آزاد کننده کلر هیپوکلریت سدیم ^[۱۸] است، که خواص ضد باکتریایی وسیع الطیفی دارد. این ترکیب در مقابل مایکوباکتری ها ^[۱۹] موثر نیست. فعالیت هیپوکلریت سدیم به طور قابل توجهی به وسیله مواد آلی و نور تحت تاثیر قرار می گیرد. ترکیبات کلرامین^[۲۰] نیز به عنوان مواد ضدعفونی کننده سرپستانک استفاده شده اند. هر دو نوع ماده ی ضدعفونی کننده در محلول های قلیایی در غلظت های بین ۰.۱% تا ۴% (ppm 1000-40000)،  بدون استفاده از ترکیبات نرم کننده برای پوست در فرمول تجاری،  و با pH بین ۸.۵ و ۱۱ پایدارتر هستند.

این ترکیب های شیمیایی، علیه استافیلوکوک ها و استرپتوکوکوس آگالاکتیه موثر بوده و معمولا ارزان تر از سایر ضدعفونی کننده‌ها هستند. استفاده محدود از ترکیبات آزاد کننده ی کلر در مقایسه با سایر گروه‌ها، به علت بوی تند آن‌ها، ایجاد تغییر رنگ در ابزار و تجهیزات و تحریک و سوزش در پوست ناحیه سرپستانک است. ایزوسیانور ^[۲۱] نیز یکی از ترکیب آزاد کننده ی کلر است که میزان تحریک کنندگی آن کمتر بوده و در برخی از کشورها استفاده می‌شود. این ماده معمولا در قالب قرص های جوشان به کار می‌رود و با غلظت  ۰.۵% (ppm 5000) استفاده می‌شود.

کلرهگزیدین

کلرهگزیدین از ضدعفونی کننده‌های گروه بیگوانید^[۲۲] است. این ترکیب دارای خواص باکتری کشی برای باکتری های گرم مثبت و گرم منفی بوده و همچنین ضد قارچ است. کلرهگزیدین در pH های قلیایی فعال تر است. از آن جایی که این محصول بی رنگ است به برخی از ترکیبات تجاری آن رنگ های مصنوعی افزوده شده که مشابه یدوفورها بر روی پوست سرپستانک علامتی بر جا می گذارد. کلرهگزیدین نسبت به سایر گروه‌های ضدعفونی کننده به مدت طولانی تری بر روی پوست ناحیه سرپستانک باقی می‌ماند. این ویژگی به دلیل افزایش زمان تماس، فعالیت ضد باکتریایی علیه جمعیت باکتریایی مقیم پوست و پیشگیری از آلودگی پوست با ارگانیسم های محیطی پس از شیردوشی (هنگامی که کانال سرپستانک هنوز بسته نشده است و خطر نفوذ باکتریایی به غددپستانی وجود دارد) مهم است.

مواد آلی نمی توانند فعالیت کلرهگزیدین را به مقدار زیادی تحت تاثیر قرار دهند. غلظت توصیه شده برای ضدعفونی کردن سرپستانک معمولا بالاتر از یدوفورها، یعنی تقریبا ۰.۵ % (ppm 5000) است. از آنجایی که محلول بودن کلرهگزیدین به کیفیت آب بستگی دارد، در مناطقی که آب سختی قلیایی دارد، توصیه این است که آماده سازی محلول به صورت روزانه انجام گیرد. از مواد ضدعفونی کننده دیگر برای ضدعفونی کردن سرپستانک پس از شیردوشی، ترکیبات آمونیوم چهارتایی^[۲۳] هستند، که در کانادا، فرانسه و انگلستان مورد استفاده قرار می گیرند. گلوتارآلدئید^[۲۴] (سوئیس، فرانسه و انگلستان)، لینیر دودسیل بنزن سولفونیک اسید^[۲۵] (LDBSA) (کانادا، ایالت متحده آمریکا، دانمارک، فنلاند، اسپانیا، فرانسه، بلژیک و انگلستان)، کلرو اسید^[۲۶] و دی اکسیدکلر^[۲۷] (کانادا، ایالت متحده آمریکا و فرانسه) نیز از دیگر مواد ضدعفونی کننده هستند که به صورت محدود در کشورهای نام برده شده مورد استفاده قرار می گیرند.

ضدعفونی کننده‌ها به صورت رسمی باید تایید و ثبت شوند. در بسیاری از کشورها، ثبت و تایید یک محصول به وسیله وزارت کشاورزی انجام می‌شود و تاییدیه ی آن باید به وضوح بر روی بسته بندی ماده، همراه با دستورالعمل کامل در مورد رقیق سازی و کاربرد و هشدار خطرات بالقوه برای سلامت انسان و حیوان و باقی مانده های احتمالی در شیر، درج شده باشد. با توجه به این که مجرای سرپستانک معمولا در مدت زمان کوتاهی پس از شیردوشی باز است، ضدعفونی کردن سرپستانک بلافاصله پس از شیردوشی توصیه می‌شود، تا از ورود میکروارگانیسم ها به مجرای آن، تا حد امکان جلوگیری شود.

[۱] Teat disinfectants

[۲] Iodophors

[۳] chlorine-releasing compounds

[۴] Chlorhexidine

[۵] emollients

[۶] glycerine

[۷] lanolin

[۸] non-ionic surfactant

[۹] iodine

[۱۰] germicidal activity

[۱۱] irritant

[۱۲] microbicidal

[۱۳] iodine micelles

[۱۴] alkaline hardness

[۱۵] Povidone-iodine

[۱۶] Polyvinylpyrrolidone

[۱۷] antiseptic

[۱۸] sodium hypochlorite

[۱۹] mycobacteria

[۲۰] Chloramine compounds

[۲۱] Isocyanure

[۲۲] biguanide group

[۲۳] Quaternary ammonium compounds

[۲۴] Glutaraldehyde

[۲۵] linear dodecylbenzenesulfonicacid

[۲۶] chlorous acid

[۲۷] Chlorine dioxide