مقاومت

دومین جنبه ی مهم برنامه امنیت زیستی مقاومت است. مقاومت شامل فعالیت های تغذیه ای، محیطی، دارویی و ایمنی بوده که باعث افزایش توانایی دام در برابر بیماری می شود. عوامل خارجی هنگامی که با وضعیت ژنتیکی حیوان همراه می شود، میتوانند باعث کاهش و یا افزایش حساسیت دام در برابر برخی آلودگی های عفونی شوند. در گذشته ایمنی زایی و آنتی بیوتیک ها دو روش ابتدایی برای کنترل بیماری های عفونی بوده اند. هرچند نمی شود اهمیت این دو روش را نادیده گرفت، اما امروزه تاکید بر روی تقویت توانایی درونی حیوان برای مقابله با بیماری است. درمان و ایمنی زایی میتوانند بعنوان راه حل های فرعی در نظرگرفته شوند.  برنامه ی تغذیه ای صحیح که بهبود کیفیت رشد و سلامت را به دنبال دارد و همچنین محیطی که استرس ها را به حداقل می رساند، باعث افزایش مقاومت حیوان در برابر انواع عوامل عفونی خواهد شد.  ارتقای وضعیت کلی ایمنی و یا مقاومت در نهایت باعث افزایش تولید و سلامت کلی حیوان نیز  خواهد شد. در نهایت حیوانی سالم با وضعیت تغذیه ای مناسب، پاسخ بهتر به آنتی بیوتیک درمانی و ایمنی زایی وجود خواهد داشت.

 باید برنامه ی ایمنی زایی (واکسیناسیون) تضمین شده  برای فارم طراحی شود و  همزمان با آن مقرون به صرفه ترین برنامه، افزایش آسایش دام و کاهش ریسک آلودگی در سطح گله است.  برنامه ی مطلوب واکسیناسیون ممکن است سلامت گله را تقویت کند اما نمی تواند جایگزین برنامه های مدیریتی شده و یا  مانع از بروز عفونت در شرایط بحرانی و چالش برانگیز شود. بهترین فرد برای تبیین برنامه ی مقرون به صرفه و مطمئن برای هر فارم، دامپزشک محلی و یا دامپزشک همان فارم است.

بهداشت

آخرین قطعه IRS، بهداشت است. در حالیکه معمولا غیرجذاب ترین قسمت برنامه های امنیت و محدودیت زیستی ، بهداشت است و لیکن همچنان فاکتور کلیدی در کاهش پراکندگی عامل آلودگی و محدود کردن دوره ی بیماری های عفونی است. این برنامه شامل حذف حیوانات آلوده یا حامل به همراه حذف وسایل و سازوکار آلوده می باشد. هنگامی که دام آلوده ویا حامل، حذف یا درمان شد، حتی الامکان تمام مواد آلوده نیز باید حذف شوند. این کار به محدود کردن منبع آلودگی کمک زیادی می کند. ضدعفونی کردن پارتیشن، زمین و هر مکانی که می تواند محیط رشد پاتوژن ها باشد نیز از ارکان ضروری است. اگر این آلودگی زدایی با دقت و به طور کامل انجام نشود و مخازن پاتوژن ها در محیط باقی بمانند، احتمال بازگشت مجدد آنها به گله وجود دارد. خلاصه ای از ضدعفونی کننده ها در جدول ۱ آمده است. برنامه های گله که شامل محدودیت زیستی هم می شود برای دیگر تولید کنندگان مهم است چراکه مانع انتشار عامل آلودگی به مزارع اطراف و زنجیره ی غذایی می شود.

طول عمر پاتوژن ها  تفاوت زیادی دارند. بسیاری از ویروس ها و باکتری ها در خارج از میزبان خود و  محیطی محافظت نشده طول عمر نسبتا کوتاهی معمولا از چند ساعت تا چند روز دارند. دیگر پاتوژن ها توانایی زنده مانی تا چندین سال را دارند. با این حال بسیاری از پاتوژن ها در صورتی که در مواد آلی قرارگیرند، می توانند مدت زمان بیشتری زنده بمانند. بدین ترتیب حتی آسیب پذیرترین پاتوژن ها نیز می توانند برای روزها، ماه ها و یا سال ها عفونت زایی کنند. همچنین خود مواد ارگانیک نیز میتوانند باعث غیرفعال کردن بسیاری از گندزداها شوند و توانایی از بین بردن آلودگی را توسط آنها کاهش دهند. از این رو یک روش کلیدی برای حذف و یا کاهش بار آلودگی، از بین بردن کامل تمامی مواد ارگانیک است.

بنابراین، کلید اصلی کاهش و یا حذف اکثر عوامل عفونی، حذف دقیق و کامل تمامی مواد آلی خواهد بود. در بیشتر موارد تنها پاکسازی کامل تا ۹۵٪ از پاتوژن ها را از بین می برد. در جرم زدایی تجهیزات غیر معمول و یا خاصی که به فراوانی برای حیوانات استفاده می شوند باید مورد توجه خاص قرار گیرد. تجهیزاتی مثل آخور گوساله ها، وسایل مورد استفاده در درمان حیوانات بیمار یا آسیب دیده، ابزارآلات مورد استفاده در مامایی یا سایر تجهیزاتی که در زایشگاه استفاده میشود. سطل ها و آبخوری ها باید برس زده شده  تا هیچ ترشحی نداشته باشند و سپس جرم زدایی گردند. تجهیزات مخلوط کردن یا جابجایی غذا (فیدر) باید پاکیزه باشند و به میزان کافی جرم زدایی گردند. تراکتور ها و ماشین آلاتی که در فارم های مختلفی استفاده می شوند قبل از حمل و نقل هرگونه حیوانی به داخل فارم باید پاکیزه و جرم زدایی گردند.

چکمه ها و لباس های خاکی که میتوانند به عنوان ناقل های مکانیکی مهمی مطرح باشند، نیاز به توجه ویژه دارند. مدفوع، لاشه ها و یا بافت ها باید به گونه ای حذف شوند، تا با استفاده از زمان، دما، خشک کردن و یا لامپ UV فرصت کافی برای غیر فعال کردن پاتوژن ها باشد.برای جلوگیری از ورود پاتوژن به گاو های مستعد(کم توان) موادی که ذاتاً به شدت عفونی هستند باید مورد توجه فرارگیرند.،. دامپزشکان گله  و مهندسان باید از خلاقیت هایی در گله در شناسایی روش های مناسب بهره وری از چنین موادی بهره برده و به دامدار کمک کنند.

بابکارگیری دانش و عقل سلیم در طراحی یک برنامه ، اصول امنیت زیستی/محدودیت زیستی میتواند در تمامی فارم ها اجرا شود.  طرح امنیت زیستی ً میتواند دامدار را از ضرر های اقتصادی بزرگی نجات دهد و به مصرف کننده این اطمینان را بدهد که محصولات ایمن و بی خطری دریافت می کنند. پاشنه آشیل مشترک در بیشتر فارم ها در این زمینه عدم توانایی تجزیه و تحلیل مفاهیم امنیت زیستی و تبدیل آن ها به گام های ساده و قابل فهمی است که به سادگی توان اجرا در گله را داشته باشند. استفاده از مخفف های I برای ایزوله کردن(Isolation)، R برای مقاومت(Resistance) و S برای جرم زدایی(Sanitation) میتواند در به خاطر سپردن   اصول امنیت زیستی کمک کرده و ما را برای یک برنامه مؤثر و پایدار ترغیب نماید.

جدول شماره۱.نمایی کلی از ضدعفونی کننده ها(منبع: بولتن ترویجی دانشگاه پوردو آمریکا(PIH80))

ایمنی زایی, تغذیه, ضدعفونی, گوساله, مقاومت آنتی بیوتیکی, واکسیناسیون